مقایسه تأثیر رستوریشن های pfm با رستوریشن های all-ceramic بر تجمع پلاک

زمینه و هدف: روکش کردن دندان ها همراه با تغییرات در شاخص های پریودنتال می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر رستوریشن های pfm با رستوریشن های all-ceramic بر تجمع پلاک و التهاب لثه بود.   روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی به صورت قبل و بعد است و بر روی 102 دندان با روکش های pfm و یا all ceramic انجام شد. شاخص های پلاک (pi) و شاخص لثه ای (mgi) قبل و بعد از روکش اندازه گیری شد و داده ها توسط آزمون تحلیل کواریانس (ancova) ارزیابی شدند.   یافته ها: در گروه pfm (قبل از روکش) میانگین شاخص لثه ای 48/0 ± 45/1 (mgi) و میانگین پلاک 38/0 ± 96/1 (pi) به دست آمد. در گروه pfm (6 ماه بعد از روکش) میانگین شاخص لثه ای 61/0 ± 82/1 (mgi) و میانگین پلاک 49/0 ± 22/1 (pi) به دست آمد . در گروه ) (all-ceramic) قبل از روکش) میانگین شاخص لثه ای 29/0 ± 25/1 (mgi) و میانگین پلاک (pi) 52/0 ± 22/1 به دست آمد. در گروه all-ceramic (6 ماه بعد از روکش) میانگین شاخص لثه ای 50/0 ± 43/1 (mgi) و میانگین پلاک (pi) 516/0 ± 88/1 به دست آمد و آزمون آماری ancova اختلاف دو گروه را از نظر شاخص لثه ای و پلاک معنی دار نشان داد (001/0 p< ).   نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد وجود کراون all-ceramic و pfm روی دندان ها به نحو معنی داری در بروز تظاهرات التهابی در لثه موثر است و این تظاهرات در رستوریشن های pfm نسبت به all-ceramic به صورت معنی داری بیشتر اتفاق افتاد.